Top wijn uit Griekenland. De wijnbouw traditie in Griekenland is blijven bestaan door middel van Romeinse, Venetiaanse en Ottomaanse beroepen. De Romeinen geprezen Griekse wijn boven hun eigen, zoals blijkt uit de prijzen gerealiseerd voor de Griekse import. De Venetianen brachten inheemse druiven uit Noord-Italië aan de Ionische eilanden, en hielp ook de ontwikkeling van de stijl van robuuste, export-vriendelijk, rode wijn die in de zuidelijke eilanden.
De Malvasia handel (een complex geheel van druivensoorten, genoemd naar de Peloponnesos gebied van Monemvasia) was een gouden tijd voor de Griekse wijn industrie in de Middeleeuwen, met zijn wijn steeds een belangrijk exportproduct naar Constantinopel. Kloosters werden toegekend belastingvrijstellingen en vaak nagelaten landen aan de industrie, deze in te stellen voor een periode van wijnbouw dominantie die zou duren tot de komst van de Ottomanen.
Regio's van historische betekenis waren onder de eerste te zijn verleend benaming status, met voorwaarden opgelegd aan de rassen te gebruiken en vaak hoogtes die nodig zijn voor de teelt. De Onomasia Proelefseos Anoteras Piotitos (OPAP) en Onomasia Proelefseos Eleghomeni (OPE) zijn de twee belangrijkste aanduidingen voor de kwaliteit van wijn in Griekenland, die het best worden vergeleken met de Italiaanse systeem van DOCG en DOC respectievelijk. Op het lagere niveau van de Griekse benaming systeem lijkt op het Franse Topikos Inos (lokaal / land van wijn) en Epitrapezios Inos (tafelwijn).
Geen beschrijving van de wijn van Griekenland spectrum zou niet compleet zijn zonder verwijzing naar Retsina.In de oudheid werd de smaak geproduceerd door de hars gebruikt om wijn te voorkomen dat oxidatie in keramische amforen. Sinds de komst van houtrijping, is gemaakt uit de voorkeur in plaats van een ongeval of noodzaak; kleine hoeveelheden hars van Pinus helepensis wordt toegevoegd en vertrok met de wijn tot de eerste stellingen. Retsina is meestal gemaakt van Savatiano, hoewel meer recente interpretaties vaak gebruik Roditis en Assyrtico.
Het begin van de 21e eeuw was een woelige tijd voor Griekenland met politieke instabiliteit en een enorme schuldencrisis bedreiging vormt voor de hele economie van Europa. Echter, heavy-set rode wijnen gemaakt van Agiorgitiko en Xynomavro showcase van de mogelijkheden van inheemse druiven van Griekenland, terwijl de regio's van Naousa, Nemea, Mantinia, Samos en Santinori nog steeds een benchmark voor de rest van Griekenland te bieden om naar te streven. De toekomst blijft onzeker voor deze wijnbouw natie die traditioneel beroep heeft gedaan op druiven groeiende coöperaties.
€O
